Slechte roosters zorgen voor uitval, conflicten en frustratie op de werkvloer. Volgens Dyflexis lopen organi­sa­ties serieuze risico’s als ze perso­neels­plan­ning niet mense­lijker en slimmer inrichten. Het bedrijf noemt vijf AI-toepas­singen die in de nabije toekomst kunnen helpen om burn-outs, verloop en ineffi­ci­ën­ties te voorkomen. 

De druk op het welzijn van de beroeps­be­vol­king is ongekend hoog: volgens een recent onder­zoek van TNO kampt 19% van de Neder­landse werkne­mers met burn-outklachten, tegen 13% in 2015. AI gaat de komende jaren helpen om het tij te keren. Slimme workforce manage­ment systemen helpen bijvoor­beeld met het maken van keuzes die goed zijn voor mensen én voor de organisatie. 

Belangrijkste 5 ontwikkelingen

Deze 5 ontwik­ke­lingen maken volgens Dyflexis duide­lijk hoe AI in de nabije toekomst in staat is efficiënt te plannen, met een mensge­richte insteek: 

1. Diensten afgestemd op bioritme en mentale fitheid

Met AI-gebaseerde inzichten uit weara­bles, ofwel draag­bare techno­logie, wordt het mogelijk om te herkennen wanneer iemand minder scherp is. Bijvoor­beeld ‘s nachts of na een zware reeks diensten. Het plannings­sys­teem kan dit verwerken in toekom­stige roosters, zonder handma­tige tussenkomst.

Zo ontstaat een goede balans tussen inzet­baar­heid en herstel­ver­mogen. Een medewerker die ‘s avonds piekt, krijgt bijvoor­beeld vaker late diensten. Iemand die overbe­last dreigt te raken, wordt beschermd met meer rust. Dit voorkomt burn-outs en verhoogt de alert­heid en veilig­heid op de werkvloer.

2. Teamdynamiek voorspellen en conflicten voorkomen

Niet iedereen werkt goed samen, en dat hoeft ook niet. Maar perso­neels­plan­ning die blind is voor spanningen binnen teams, leidt tot frictie, dalende presta­ties en een hoger verloop. AI leert van rooster­his­torie, histo­ri­sche data, feedback en perfor­mance-pieken welke combi­na­ties wel of niet werken.

Op basis daarvan stuurt het systeem actief aan op goede samen­wer­king. Bijvoor­beeld door teams samen te stellen met mensen die samen juist wel een goede chemie hebben, of elkaar goed aanvullen qua vaardig­heden. Preven­tieve conflict­de­tectie maakt van perso­neels­plan­ning een sociaal stuurinstrument. 

3. Werkdruk simuleren vóórdat het escaleert

AI kan verschil­lende scenario’s doorre­kenen: van maximale bezet­ting tot rust- en herstel­tijd. Managers krijgen zo inzicht in de impact van een planning op kosten, presta­ties én welzijn, en kunnen daar proac­tief op sturen.

In plaats van achteraf te evalu­eren, kun je vooraf al verkennen wat er gebeurt bij bepaalde keuzes. Hoe pakt extra flexi­bi­li­teit uit voor de klant­te­vre­den­heid? En wat betekent een rustiger rooster voor het verzuim? De simula­ties maken die effecten inzich­te­lijk vóórdat de keuzes gemaakt worden. Geen weken wachten op een evalu­atie, maar sturen in het moment. AI is zo het ‘realtime geweten’ van de operatie.

4. Planningen die echt passen bij mensen

Standaard­roos­ters hebben lang goed gewerkt, maar sluiten niet altijd meer aan bij de voorkeuren, thuis­si­tu­atie en belast­baar­heid van indivi­duele medewer­kers. Zo zorgt de één op dinsdag voor kinderen en de ander draait liever geen vroege diensten na een weekend met nacht­dien­sten. Met AI kun je wel écht rekening houden met al die indivi­duele voorkeuren in de planning, ook op grote schaal.

Door automa­tisch data te verza­melen over beschik­baar­heid, voorkeuren, werkver­leden, compe­ten­ties en zelfs gezond­heids­ken­merken (zoals herstel­tijd na nacht­dien­sten), kan het systeem sugges­ties doen die zowel mensge­richt als bedrijfs­eco­no­misch slim zijn.

Denk aan roosters die aansluiten op iemands energie­pa­troon, privé-verplich­tingen of zelfs oplei­dings­wensen, zonder dat planners alle varia­belen handmatig hoeven te combi­neren. Zo ervaart elke medewerker meer autonomie. Dat vergroot niet alleen de tevre­den­heid, maar ook de loyali­teit en inzet­baar­heid op de lange termijn.

5. Talent herkennen vóórdat het opvalt

AI kan meer dan alleen bestaande vaardig­heden koppelen aan diensten. De techno­logie leert ook patronen herkennen die wijzen op poten­tieel. Denk aan een medewerker in het magazijn die snel nieuwe systemen oppikt en rustig blijft onder druk. Op basis van zulke signalen kan AI voorspellen of iemand geschikt is voor bijvoor­beeld een klant­ge­richte rol of een kwaliteitscontrolefunctie.

In plaats van mensen in hun huidige functie te houden, helpt AI bij het zien van doorgroei­kansen die anders misschien onbenut zouden blijven. Daardoor kunnen medewer­kers zich ontwik­kelen, zonder dat er direct langdu­rige omscho­ling nodig is. Voor hen betekent dit meer perspec­tief, ruimte om te groeien en werk dat beter aansluit. Organi­sa­ties profi­teren mee, doordat ze flexi­beler worden en talent beter benutten. Slimme planning wordt zo niet alleen een middel om roosters rond te krijgen, maar ook een opstap naar persoon­lijke ontwikkeling.

Bouwen aan loyaliteit 

“In een tijd van krapte op de arbeids­markt kan AI hét verschil maken tussen een werkgever die mensen verliest en een werkgever waar mensen willen blijven. Slimme, mensge­richte planningen zijn straks net zo belang­rijk voor het imago van een bedrijf als salaris en secun­daire arbeids­voor­waarden. Juist omdat medewer­kers steeds meer waarde hechten aan balans, voorspel­baar­heid en erken­ning, wordt planning een doorslag­ge­vende factor in de keuze voor een werkgever”, zegt Bastiaan Schoon­hoven, CCO en CMO bij Dyflexis.

“Tegelij­ker­tijd heeft AI nu al impact op de dagelijkse praktijk. Het helpt managers om snel antwoord te krijgen op heel concrete vragen: hoeveel open diensten zijn er, wie kan ik inplannen op basis van contrac­turen, overwerk of salaris, en hoe houd ik rekening met omzet­ver­wach­tingen en perso­neels­kosten? Door dit soort bereke­ningen automa­tisch te laten doen, ontstaat er meer ruimte om de mense­lijke kant van plannen centraal te stellen.”

“En juist daar ligt de verbin­ding met loyali­teit”, stelt Schoon­hoven. “Want een organi­satie die laat zien dat zij rekening houdt met bioritmes, privé-verplich­tingen en ontwik­kel­kansen, vergroot niet alleen de betrok­ken­heid en het vertrouwen van medewer­kers, maar bouwt ook actief aan duurzame inzet­baar­heid. Zo groeit perso­neels­plan­ning van een admini­stra­tieve taak naar een strate­gisch instru­ment voor talent­be­houd en ontwikkeling.”